Immigrationoffice, vakantie en een nieuwe zondag

Vrijdag 01-03-2013
De dag van de uitslag.. In de ochtend bleek dat de uitslag van gisteren niet veel veranderd was. De partij stond op zo’n grote voorsprong dat ze niet meer in te halen waren. Tijd om te feesten dus. Al snel viel ons op dat de partijleden gedurende de nacht wakker waren gebleven met enkele liters alcohol. Dit werd meteen duidelijk nadat de officiële uitslag bekend werd gemaakt. Dit moest uiteraard bekend gemaakt worden aan het hele district. Met z’n allen op de wagen en dan gaan met die banaan. Springend, Schreeuwend en joelende hun campagnelied vertrokken ze vanuit het Guesthouse. Uit beleefdheid hebben wij ze natuurlijk gefeliciteerd, maar we waren allang blij dat ze weer weg waren.

Gelukkig zouden we vandaag met Paul en de truck naar Luanshya vertrekken. Vandaag waren we namelijk precies 1 maand in Zambia, wat betekende dat we naar een immigratiekantoor moesten voor het stempelen van ons visum. Paul en Mr. Kunda moesten toch naar Kitwe dus zij konden ons ‘droppen’ op de markt in Luanshya, zodat we vooraf nog eventjes konden shoppen.
Viola was al lange tijd op zoek naar Shitenges, dus aangekomen op de markt was het meteen opzoek naar Shitenges. (Shitenges zijn de doeken die men gebruikt om kinderen of boodschappen in te vervoeren, maar ze worden ook toegepast als kledingsstuk voor de vrouwen.)
Dit was geslaagd, dus langzaam maar zeker vertrokken we naar het immigratiekantoor.
Voordat we vertrokken hadden we ons bedacht om ons een beetje als reizigers te kleden zodat het stempelen makkelijker zou verlopen. Aangekomen op het immigratiekantoor hebben we eerst de weg moeten zoeken. Voordat we binnen mochten komen werden we eerst begeleid naar een wachtkamertje/kantoortje. Na enkele minuten gewacht te hebben brak het moment van de waarheid aan. Met z’n 3en namen we keurig plaats en al snel werden we bestormd met de volgende vragen: Wat doen jullie hier? Waar verblijven jullie? Waarom zijn jullie in Luanshya? Zijn er mensen die jullie kennen, waarom jullie verblijven in dit Guesthouse?
Nadat Chris haar een beetje tot rust had kunnen brengen kwamen de volgende vragen: Wat zijn jullie gedachten over Zambia? Wat vinden jullie ervan? Wat zijn jullie nog van plan te doen?
Nadat we al deze vragen zorgvuldig beantwoord hadden, kregen we uiteindelijk onze stempel. Dat beloofd nog wat te worden, want ik moet nog 2x stempelen en 1x verlenging aanvragen…

De volgende halte was de Shoprite. Omdat we weer grote boodschappen moesten doen, hadden we afgesproken dat Paul en Mr. Kunda ons ook weer op zouden halen met de truck zodat we alles mee konden nemen. Maar omdat we nog redelijk in de tijd klaar waren met stempelen zijn we uiteraard nog ergens gaan eten. Vooraf moest ik nog even wat geld afhalen, maar de pinautomaten waren gesloten en aan de pinautomaten van de overige banken stonden eindeloze rijen.
Nadat we rustig gegeten en nagetafeld hadden, zijn we richting Shoprite gelopen. Hier zijn we met alle rust doorheen gelopen en om 13:30uu stonden we weer buiten. Pauzetijd was voorbij dus ik probeerde nog eens naar de pinautomaten te lopen. Na ong. 45 min. weg te zijn geweest had ik dan eindelijk mijn geld ontvangen. Paul en Mr. Kunda zouden telefonisch contact opnemen als ze in Kitwe zouden vertrekken, maar nog geen oproep ontvangen.
Terug bij Chris en Viola hebben we samen staan en zittend gewacht, en gewacht, en gewacht en gewacht. In de tussentijd heb ik ook nog eventjes gebeld, maar het zou niet meer zo lang duren. Tijdens het wachten werden we continu in de gaten gehouden door 2 kleine sneuzeltjes. Hoe langer we op de parkeerplaats verbleven des te vaker ze naar ons toe kwamen om te vragen voor eten of drinken. Inmiddels streken de minuten en uren voorbij dus we verzorgde ons goed met o.a. Chips en pinda’s, in de hoop dat Paul en Mr. Kunda snel kwam. Diverse taxichauffeurs spraken ons al aan en begrepen maar niet wat we daar zolang deden. Na 4 uur gewacht te hebben ontstonden er op de parkeerplaats kleine knokpartijtjes. De sfeer werd langzaam maar zeker grimmiger.
Uiteindelijk om 18:30uur kwamen Paul en Mr. Kunda met de truck de parkeerplaats opgedraaid. Snel inladen en terug naar het Geusthouse!
Omdat we tijdens de heenreis een man vanuit Tubombeshe meegenomen hadden, moesten we hier tijdens de terugrit ook eventjes stoppen. In de truck werd ook een matras vervoerd, dus Chris had zijn plekje al snel gevonden. Tijdens de tussenstop ben ik ook erbij komen liggen. Vanaf dat moment hebben kunnen genieten van een ontzettend heldere sterrenhemel. Onbeschrijfelijk mooi !
Viola heeft tussendoor op echte afrikaanse wijze tomaten gekocht, namelijk in het pikkedonker achter in de volgeladen bak van de truck.
Bij aankomst in het Guesthouse dachten we alles gehad te hebben, maar tevergeefs. Powercut… Eerst maar een lampje gehaald en dan alles uitladen. We hadden namelijk ook nog enkele diepvriesspullen, maar die waren uiteraard al ontdooid.

Zaterdag 02-03-2013
Vandaag zouden we rustig de tijd nemen om onze vakantie te boeken. Hier zijn we gedurende de hele ochtend mee bezig geweest. Vlak voordat we, in zoverre, alles geregeld hadden bleken we weer midden in een powercut te zitten. Anders dan we inmiddels gewend waren duurde deze iets langer dan enkel een uurtje. Omdat alle verkiezingspersonen weer naar Lusaka waren, was de rust weer wedergekeerd in het Guesthouse. De accu’s van onze laptops waren ook al na een tijdje leeg, dus dat betekende dat we onze middag op een andere manier moesten vullen. Chris en ik besloten om te gaan zonnen in gras, aangezien de zon weer erg fel scheen. Dit duurde niet zo heel lang, want als de zon fel schijnt dan brandt hij heeeeeeel erg! (Denkende dat we midden in het regenseizoen zitten..)
Gisteren, na terugkomst van Luanshya, had ik eigenlijk van de pinda’s die we gekocht hadden suikerpinda’s willen maken. Helaas ging dit niet door omdat we powercut hadden. Met de hoop dat er vandaag wel stroom zou zijn zou ik ze vandaag kunnen maken. Uiteraard ging dit ook weer niet door. Maar als de stroom terug zou zijn, dan wist Kevintje zonder twijfel wat hij ging doen.
Voor de eerste keer suikerpinda’s waren ze niet verkeerd, oftewel YES!

Zondag 03-03-2013
Yeah, alweer een zondag. Zondag betekent voor mij een dagje uitslapen maar omdat dit tot op heden nog niet gelukt is, was het vandaag weer een nieuwe poging. Uiteraard lukte dit vandaag ook weer niet, dus lekker vroeg stonden we weer klaar om de zondag te beginnen.
Omdat gisteren de pinda’s goed gelukt waren ben ik na het maken van mijn stageopdrachten weer begonnen met het maken van suikerpinda’s. Eigenlijk was het de bedoeling om kletskoppen te maken, maar dit is net niet gelukt. We hadden er wel een lekkere avondsnack aan over gehouden, die we dan ook onder het genot van een drankje gegeten hebben.
Vooraf werden we nog verrast door Chris. Het was zijn dag om te koken en hij verraste ons met een overheerlijke spaghetti.