Een dagje Luanshya

Vandaag stond er op de planning om naar Luanschya te gaan. Een stad op ong. 1 uur rijden verwijderd van Mpongwe.

Zoals op traditionele wijze mochten we achter in de laadbak van de truck plaats nemen. Uiteraard was de laadbak niet alleen gevuld met mensen maar ook met 2 naaimachines en enkele bouwmaterialen.
Het weer was minder dus bewapend met poncho en regenjassen kon de rit beginnen. Na het rijden van vele kilometers op langgerekte wegen moesten we eventjes stoppen.
Vlak voordat we stopten attendeerde Kathleen ons erop dat er nog een biggetje meegenomen zou worden. Zo gezegd zo gedaan, een gezin met hun varken stappen achterin en de rit werd vervolgd naar Tubombeshi.

Aangekomen in Tubombeshi werden we ontvangen door Ruben. Ruben gaf ons een rondleiding en vertelde wat de organisatie zoal deed. Tubombeshi is een relatief kleine organisatie waar men zowel ouderen als jongeren aanzet tot het verbouwen van gewassen, veehouden, naaien en houtbewerken. O.l.v. van Ruben hebben we een hele interessante rondleiding gehad over de werf en hebben we kennis gemaakt met de mooie acties en doelstellingen van deze organisatie. De naaimachines die in de truck stonden waren dan ook voor hen bedoeld.
Nadat we alle 3 in het gastenboekje hadden geschreven hebben we onze weg vervolgd naar de stad. Nog voordat we in de stad arriveerde werd er nog gestopt om het varken eruit te laten. (Deze werd nog verkocht.)

Eenmaal in de stad gearriveerd hebben we een kleine rondleiding m.b.t. belangrijke adresjes zoals busstation en immigrationoffice gehad. Ook zijn we eventjes gestopt bij een lokale school om een OVC-student te bezoeken, maar deze bleek helaas niet aanwezig te zijn. Kort erna had Paul al snel een parkeerplaats gevonden waar wij uit konden stappen. Vanaf dat moment kon de shoppingtour beginnen.
Maarja, shoppen kan helaas niet met een lege maag. We zijn daarom begonnen met samosa’s. Na deze kostelijke snack zijn we onze weg vervolgd naar enkele kledingwinkels, aangezien Viola nog een jurkje moest hebben voor haar stage. Nadat Viola was geslaagd met shoppen zijn we op zoek gegaan naar de slager, bakker en visboer in Luanshya.
Omdat we nogal flinke inkopen moesten doen hebben we eerst wat geld uit de muur moeten halen. Echter zijn de Europese portemonnees niet gemaakt voor dit geld. Mijn portemonnee kon ik nauwelijks nog dicht vouwen, dus men loopt over straat met een oog vooruit en in richting je portemonnee.
De tijd tikte voorbij dus voordat we het wisten was het weer tijd om iets te gaan eten. Ergens in een klein restaurantje kwamen we gezellig binnen gedruppeld, maar alle tafeltjes waren bezet. De gastheer vroeg ons om eventjes te wachten bij de kassa, want er zou volgens hem snel een tafeltje vrij komen. Na een snelle babbel aan een van de tafels vertrokken de mensen en voila, een tafel was voor ons was er vrij. Chris en Kathleen hadden Fish & Rice, terwijl Viola en Ik Fish & Chips hadden. Nadat we alles netjes opgepeuzeld hadden kwam dan eindelijk het moment om naar de Shoprite te gaan. De Shoprite is te vergelijken met een grote Plus of Spar.

Aangezien we niet vaak in de Shoprite komen hebben we ingekocht alsof er een Apocalyps op komst was. De Shoprite is ook de enigste winkel in de buurt waar men producten kan vinden zoals broodbeleg, verpakt vlees e.d. Met 2 overvolle karren kwamen we dan ook weer buiten. In totaal waren we 1.300.000 Kwacha kwijt voor onze boodschappen, maar omgerekend zijn dit zo’n € 200,-
Zoals ik zou zeggen ‘Dit is een goed begin.’
Uiteraard moesten ( onze boodschappen + de boodschappen van Kathleen ) in de truck. Maar omdat het hoofddoel van de trip was om bouwmaterialen te halen in Luanshya kan men raden hoe de truck eruit zou zien. Op het moment dat truck arriveerde op de parkeerplaats zagen we al dat de bak geladen was met hardhout.
Dit betekent:
((Boodschappen van ons + Boodschappen Kathleen + 40 vissen+Hardhout + rollen vloerbekleding ) + (Chris, Viola, Kathleen, Mr. Kunda, Anthony )) : (1 truck met als bestuurder Paul, bijrijder Stijn en Mr. Kalima)
Met andere woorden de truck zat lekker vol. Foto’s hiervan zullen op Facebook geplaatst worden. Gelukkig zijn we goed en wel in Guesthouse gearriveerd.

Check ook de blogs van Chris en Viola, want ook zij schrijven al hun avonturen in Zambia waarbenjij.nu:

http://violaphilippens.waarbenjij.nu/
http://zambiachris2013.waarbenjij.nu/