Eerste dagen in een paar woordjes
Door: Viola Philippens
Blijf op de hoogte en volg Kevin
03 Februari 2013 | Zambia, Mpongwe
(geschreven door Viola, aangezien we de afgelopen dagen hetzelfde meegemaakt hebben)
De vliegreis is voorspoedig verlopen. We waren voordat we het wisten in Londen. Londen Heathrow is gigantisch groot, we moesten met de metro naar een andere terminal. Daar zijn we grondig gefouilleerd geworden en toen was het 3 uurtjes wachten op de volgende vlucht. We hebben een heerlijke broodje gegeten bij EAT, en daarna hebben we bij Starbucks een lekker kopje koffie gedronken. Voordat we het wisten, zaten we alweer in het vliegtuig richting Lusaka. We hadden een mooie boeing 767. Chris had perfecte plaatsen gereserveerd meteen achter de businessclass. We hadden dus veel beenruimte. (Niet dat ik die nodig heb, haha!!)
Helaas hebben Kevin en ik het ontbijt in het vliegtuig moeten missen. De gebroken nacht was ons niet zo goed gevallen, hihi!!
Om 06.55u Zambiaanse tijd (hier is het één uur later) zijn we geland in Lusaka. Toen ging de reis eigenlijk pas echt van start:
We wisten dat we als een speer het vliegtuig uit moesten om een visum te halen, onze koffers te pakken, 1000 kwacha te pinnen, een simkaart te kopen, een blauwe taxi te regelen om op tijd op het busstation in Lusaka aan te komen en op de bus te stappen naar Mpongwe. (Deze bus moesten we halen, omdat we anders in het donker zouden aankomen en dat is niet zo veilig).
Natuurlijk verliep dit alles niet volgens plan!
Blijkbaar hadden we al een aanvraag voor ons visum in het vliegtuig ingevuld en hoefde we dat niet meer op het vliegveld te doen, een aardige Zambiaan wees ons hier op, maar toen stonden ondertussen toch al alle mensen uit het vliegtuig te wachten en was de rij bij de douane gigantisch lang geworden. Toen zei hij dat we bij de ‘Diplomats’ in de rij mochten staan. Dit hebben we gedaan en toen hadden we ons visum binnen 10 minuten!
Daarna wilden we ‘snel’ ons koffer halen, maar natuurlijk kwam één koffer als allerlaatste het vliegtuig uit. Rara, welke zou het zijn?!!
Het pinnen lukte ook niet meteen en de zaak waar we de simkaart moesten kopen, was nog dicht. Gelukkig kwamen we weer een behulpzame Zambiaan tegen die ons heeft geholpen. Toen bleek ook nog dat hij taxichauffeur was en heeft hij ons naar het busstation in Lusaka gebracht. Tijdens deze rit konden we al veel indrukken van het land opdoen. Het was warm en de zon scheen, geen regen dus!! Alles is mooi groen en de grond is rood. Er is één verharde weg waar alles op gebeurd: voetgangers, fietsers, auto’s en bussen die met 100km/h langsrazen!
De taxichauffeur heeft ons op het busstation bij de Wada Chovo bus afgezet. Deze bus rijdt tot de markt in Mpongwe. Uiteindelijk waren we nog een uur te vroeg, want de bus vertrekt pas als hij ook echt helemaal vol zit! In Zambia zit je met drie personen op een plaats die in Nederland voor twee personen gemaakt is. Even om aan te geven hoe onze reis van 5 uur heeft uitgezien! Onderweg heb ik vooral veel geslapen, maar natuurlijk ook veel om me heen gekeken om wat van het land te zien.
Onderweg zijn we één keer gestopt om 10 minuutjes de benen te strekken. Verder zijn we nog gestopt om mensen op te pikken en omdat de bus een ‘mankement’ had. Wat weten we niet, alleen dat de buschauffeur terugkwam met een stalen pijp en de vraag of iemand water had om z’n handen te wassen. Met het idee dat de bus toch een redelijk belangrijk onderdeel miste, reden we verder!
Net voor onze uitstapplaats, bedachten twee mensen op een fiets om nog ‘even snel’ voor onze bus over te steken. Waarschijnlijk niet wetende dat de bus 100km/u reed. De mensen schrokken, de vrouw sprong van de fiets, viel languit op de grond en het scheelde een haartje of ze was overreden door ons. Maar gelukkig is alles goed afgelopen!
Stijn en Katleen, onze begeleiders, kwamen ons ophalen op de markt. Tijdens het wachten was de bevolking erg nieuwsgierig naar ons maar ook heel vriendelijk en behulpzaam. Toen zijn we naar het guesthouse gereden. Het guesthouse is heel mooi en het personeel is heel vriendelijk. We kregen een warm welkom! Kevin, Chris en ik slapen even twee nachtjes samen op een kamer i.v.m. hoog bezoek van een minister en een dubbele boeking. Maar dat is allemaal geen probleem!
Na de rondleiding, even wat drinken, een lekkere douche en een gesprekje met het thuisfront via skype, zijn we terug naar de markt gelopen om boodschapjes te doen. Tomaten, paprika’s, uien, brood, olie, eitjes en chips staat op het menu voor de komende ontbijtjes en lunches. Voor de grote inkopen moeten we naar Luansha. Daar gaan we dinsdag naar toe. Toen zijn we een biertje gaan drinken in het café’tje bij Elisabeth, zij zit in het bestuur van de stichting.
’s Avonds heeft Beatries, de kok van het guesthouse, een Zambiaanse maaltijd voor ons gekookt. Nshima met kip en groente. Pius, de guesthousemanger, heeft ons dit met de handen leren eten. Ik moest nog maar even oefenen de komende tijd, dat zegt wel genoeg! Haha! Maar het was in ieder geval heerlijk!! Na het eten hebben we nog even achter de laptop gezeten en zijn we rond 21.00uur naar bed gegaan. Het was een lange dag en we verlangden naar ons bed.
Vanochtend was Chris al om 6.30u wakker. Even later zijn Kevin en ik ook opgestaan. En dat voor een zondag! We hebben alle drie lekker geslapen. Het is ’s avonds een stukje koeler en dat slaapt goed. Ik ben blij dat ik oordopjes van Martijn heb gekregen, want die twee mannen moeten zo nodig snurken!
We hebben vroeg ontbeten en genoten van de stilte, het zonnetje en het uitzicht. Vandaag hebben we nog informatie gekregen over hoe de komende maanden zullen gaan uitzien voor ons. Katleen gaat Chris en mij begeleiden en Stijn gaat Kevin begeleiden.
Ook zijn we met Katleen naar de basisschool gaan kijken waar Chris en ik stage gaan lopen.We hebben het ziekenhuis van het dorp gezien en een huis waar vrouwen verblijven die op het punt staan om te bevallen. Ook hebben we de kerk en de privé-school van Mr. Kalima gezien. Hij is de lokale voorzitter van de stichting GCMF. Daarna hebben we nog even een biertje op de markt gedronken en nu hebben we even tijd om bij te komen van de hitte. Het is hier namelijk over de 30 graden en een straalblauwe lucht! Vanavond gaat Stijn voor ons koken. We krijgen een welkomsdiner! We zijn benieuwd!
Het internet werkt hier, als het er is, prima! Maar soms kan het dus zijn dat we met jullie in gesprek zijn en dat het wegvalt.
Voor diegene die het fijn vinden, we hebben alle drie een Zambiaans nummer:
Chris: 0967336653
Kevin: 0968300240
Viola: 0967345089
ps: Ik weet niet of ik slecht geweten heb, maar bij aankomst bleek mijn pakje cappucino open te zijn gegaan. Aangezien het vochtige weer bleef alles plakken.. Mijn eerste was is dus ook al een feit.
De vliegreis is voorspoedig verlopen. We waren voordat we het wisten in Londen. Londen Heathrow is gigantisch groot, we moesten met de metro naar een andere terminal. Daar zijn we grondig gefouilleerd geworden en toen was het 3 uurtjes wachten op de volgende vlucht. We hebben een heerlijke broodje gegeten bij EAT, en daarna hebben we bij Starbucks een lekker kopje koffie gedronken. Voordat we het wisten, zaten we alweer in het vliegtuig richting Lusaka. We hadden een mooie boeing 767. Chris had perfecte plaatsen gereserveerd meteen achter de businessclass. We hadden dus veel beenruimte. (Niet dat ik die nodig heb, haha!!)
Helaas hebben Kevin en ik het ontbijt in het vliegtuig moeten missen. De gebroken nacht was ons niet zo goed gevallen, hihi!!
Om 06.55u Zambiaanse tijd (hier is het één uur later) zijn we geland in Lusaka. Toen ging de reis eigenlijk pas echt van start:
We wisten dat we als een speer het vliegtuig uit moesten om een visum te halen, onze koffers te pakken, 1000 kwacha te pinnen, een simkaart te kopen, een blauwe taxi te regelen om op tijd op het busstation in Lusaka aan te komen en op de bus te stappen naar Mpongwe. (Deze bus moesten we halen, omdat we anders in het donker zouden aankomen en dat is niet zo veilig).
Natuurlijk verliep dit alles niet volgens plan!
Blijkbaar hadden we al een aanvraag voor ons visum in het vliegtuig ingevuld en hoefde we dat niet meer op het vliegveld te doen, een aardige Zambiaan wees ons hier op, maar toen stonden ondertussen toch al alle mensen uit het vliegtuig te wachten en was de rij bij de douane gigantisch lang geworden. Toen zei hij dat we bij de ‘Diplomats’ in de rij mochten staan. Dit hebben we gedaan en toen hadden we ons visum binnen 10 minuten!
Daarna wilden we ‘snel’ ons koffer halen, maar natuurlijk kwam één koffer als allerlaatste het vliegtuig uit. Rara, welke zou het zijn?!!
Het pinnen lukte ook niet meteen en de zaak waar we de simkaart moesten kopen, was nog dicht. Gelukkig kwamen we weer een behulpzame Zambiaan tegen die ons heeft geholpen. Toen bleek ook nog dat hij taxichauffeur was en heeft hij ons naar het busstation in Lusaka gebracht. Tijdens deze rit konden we al veel indrukken van het land opdoen. Het was warm en de zon scheen, geen regen dus!! Alles is mooi groen en de grond is rood. Er is één verharde weg waar alles op gebeurd: voetgangers, fietsers, auto’s en bussen die met 100km/h langsrazen!
De taxichauffeur heeft ons op het busstation bij de Wada Chovo bus afgezet. Deze bus rijdt tot de markt in Mpongwe. Uiteindelijk waren we nog een uur te vroeg, want de bus vertrekt pas als hij ook echt helemaal vol zit! In Zambia zit je met drie personen op een plaats die in Nederland voor twee personen gemaakt is. Even om aan te geven hoe onze reis van 5 uur heeft uitgezien! Onderweg heb ik vooral veel geslapen, maar natuurlijk ook veel om me heen gekeken om wat van het land te zien.
Onderweg zijn we één keer gestopt om 10 minuutjes de benen te strekken. Verder zijn we nog gestopt om mensen op te pikken en omdat de bus een ‘mankement’ had. Wat weten we niet, alleen dat de buschauffeur terugkwam met een stalen pijp en de vraag of iemand water had om z’n handen te wassen. Met het idee dat de bus toch een redelijk belangrijk onderdeel miste, reden we verder!
Net voor onze uitstapplaats, bedachten twee mensen op een fiets om nog ‘even snel’ voor onze bus over te steken. Waarschijnlijk niet wetende dat de bus 100km/u reed. De mensen schrokken, de vrouw sprong van de fiets, viel languit op de grond en het scheelde een haartje of ze was overreden door ons. Maar gelukkig is alles goed afgelopen!
Stijn en Katleen, onze begeleiders, kwamen ons ophalen op de markt. Tijdens het wachten was de bevolking erg nieuwsgierig naar ons maar ook heel vriendelijk en behulpzaam. Toen zijn we naar het guesthouse gereden. Het guesthouse is heel mooi en het personeel is heel vriendelijk. We kregen een warm welkom! Kevin, Chris en ik slapen even twee nachtjes samen op een kamer i.v.m. hoog bezoek van een minister en een dubbele boeking. Maar dat is allemaal geen probleem!
Na de rondleiding, even wat drinken, een lekkere douche en een gesprekje met het thuisfront via skype, zijn we terug naar de markt gelopen om boodschapjes te doen. Tomaten, paprika’s, uien, brood, olie, eitjes en chips staat op het menu voor de komende ontbijtjes en lunches. Voor de grote inkopen moeten we naar Luansha. Daar gaan we dinsdag naar toe. Toen zijn we een biertje gaan drinken in het café’tje bij Elisabeth, zij zit in het bestuur van de stichting.
’s Avonds heeft Beatries, de kok van het guesthouse, een Zambiaanse maaltijd voor ons gekookt. Nshima met kip en groente. Pius, de guesthousemanger, heeft ons dit met de handen leren eten. Ik moest nog maar even oefenen de komende tijd, dat zegt wel genoeg! Haha! Maar het was in ieder geval heerlijk!! Na het eten hebben we nog even achter de laptop gezeten en zijn we rond 21.00uur naar bed gegaan. Het was een lange dag en we verlangden naar ons bed.
Vanochtend was Chris al om 6.30u wakker. Even later zijn Kevin en ik ook opgestaan. En dat voor een zondag! We hebben alle drie lekker geslapen. Het is ’s avonds een stukje koeler en dat slaapt goed. Ik ben blij dat ik oordopjes van Martijn heb gekregen, want die twee mannen moeten zo nodig snurken!
We hebben vroeg ontbeten en genoten van de stilte, het zonnetje en het uitzicht. Vandaag hebben we nog informatie gekregen over hoe de komende maanden zullen gaan uitzien voor ons. Katleen gaat Chris en mij begeleiden en Stijn gaat Kevin begeleiden.
Ook zijn we met Katleen naar de basisschool gaan kijken waar Chris en ik stage gaan lopen.We hebben het ziekenhuis van het dorp gezien en een huis waar vrouwen verblijven die op het punt staan om te bevallen. Ook hebben we de kerk en de privé-school van Mr. Kalima gezien. Hij is de lokale voorzitter van de stichting GCMF. Daarna hebben we nog even een biertje op de markt gedronken en nu hebben we even tijd om bij te komen van de hitte. Het is hier namelijk over de 30 graden en een straalblauwe lucht! Vanavond gaat Stijn voor ons koken. We krijgen een welkomsdiner! We zijn benieuwd!
Het internet werkt hier, als het er is, prima! Maar soms kan het dus zijn dat we met jullie in gesprek zijn en dat het wegvalt.
Voor diegene die het fijn vinden, we hebben alle drie een Zambiaans nummer:
Chris: 0967336653
Kevin: 0968300240
Viola: 0967345089
ps: Ik weet niet of ik slecht geweten heb, maar bij aankomst bleek mijn pakje cappucino open te zijn gegaan. Aangezien het vochtige weer bleef alles plakken.. Mijn eerste was is dus ook al een feit.
-
03 Februari 2013 - 18:14
Leon:
leuk verslag en jullie hebben al veel mee gemaakt. ik ga jullie met veel plezier volgen en wens jullie veel succes de komende tijd. kevin de groetjes van je mattie. -
03 Februari 2013 - 19:01
Pap & Mam:
Hoi jong, je hebt geen slecht geweten,die cappocino,daar mag je ons de schuld van geven.
We hebben je wel meteen op weg geholpen in het huishouden ter plekke,SORRY HIERVOOR.
Ook wij wensen jullie uiteraard een geweldige stage ,waar jullie veel zullen zien,en alleen nog maar leuke dingen meemaken.
Groetjes van Pap & Mam.
Tot Skype -
03 Februari 2013 - 20:23
Wanda :
Wat leuk om dit allemaal te lezen en wat hebben jullie in die korte tijd al veel meegemaakt.
Ik zie weer uit naar het volgende verhaal.
Groetjes Wanda -
03 Februari 2013 - 20:43
Inge:
Hey kevin,
Al metein van alles aan de hand ;p.. WELKOM in afrika. Bereij dig mer veur dat dit neet ut einige is.
Ig goon volgen wat veur un avonturen ste geis met maken ;p
Jel veul groetjes!!! -
03 Februari 2013 - 21:33
Maurice:
Hey Kevinovitch , zo te lezen al een heleboel meegemaakt :) Ik ben benieuwd wat er jullie nog allemaal te wachten staat .
Losse cappuccino poeder in je koffer hahahaha zou wel lachen zijn geweest als de douane je koffer grondig gecheckt had
Ben benieuwd wat je de komende tijd allemaal gaat meemaken daar
Groetjes mauice -
03 Februari 2013 - 23:10
Sally :
Hey Kevin, zo te lezen heb je al veel gezien en mee gemaakt in die paar dagen.
Ik denk dat jullie wel een zeer leer zame tijd tegen moet gaan als ik dat zo lees en de foto's zie.
P.s vraag wat recepten aan je kok voor bij ons.
Groetjes Sally en Jos! -
07 Februari 2013 - 15:54
Anja En Casper :
hey kevin heel veel pleizer en ervaring gewenst daar maar dat zal wel lukken denk ik
geniet ervan want het lijkt me een hele ervaring
zal regelmatig hier neuzen hoe het je vergaat
heel veel succes en sportieve sportgroetjes vanuit heerlen
casper anja en junior alaaaaaaaf
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
